06-12-2013

Alweer ruim een maand. Dat pap bij ons weg ging,Heb zitten twijfelen om wel of niet weer te gaan schrijven.
De vorige blog heeft me zeer geholpen en met ruim 1400 bezoekers ben ik ook best wel een beetje trots.

Het valt niet mee zonder mn pa te moeten ik mis hem ontzettend. Ook mam heeft het erg moeilijk. In de tijd dat pa ziek was. Waren er altjjd veel mensen om ons heen en dan ineens sta je er alleen voor. Red je maar zo komt het over.
De tijd zal alle wonden helen ja dat zal,maar voor nu. Mam ziet pap elke avond in het raam. Soms is het net een goed horror verhaal maar nee dit is echt dit is realiteit. Ik zal vanaf het begin beginnen :